Życzenia Wielkanocne

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych składam wiosenne życzenia, aby w czas Święta Paschy w Waszych sercach, rodzinach i domach zagościła radość, spokój i wielka nadzieja odradzającego się życia.

Karakal

Karakal (Ryś Stepowy) - występuje w Azji, Półwysep Arabski i Afryka. Nazwa wywodzi się od tureckiego słowa karakulak - czarne ucho. Karakal zamieszkuje suche sawanny, stepy, krzaczaste zarośla i półpustynie.

Wygląd

Wysokość ciała wynosi 50 cm. Długość ciała bez ogona wynosi 60 do 80 cm. Długość ogona wynosi 20 do 30 cm. Masa ciała samca 13-18 kg, samice są mniejsze. Ubarwienie od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, czasem czarne, pod brzuchem izabelowate lub nawet białe.Uszy długie, czarne na stronie tylnej, zakończone pędzelkami, które nie rosną, w przeciwieństwie do rysia. Kończyny również długie, sylwetka smukła, ale mocna.

Pożywienie

Odżywiają się mięsem, polując na zwierzęta różnej wielkości, od ssaków po węże i płazy.

Rozród

Na południe od Sahary karakale nie mają ściśle określonego okresu rozrodczego. Na północy młode rodzą się zimą lub wiosną. Ciąża trwa 70-79 dni, w miocie 1-4 młodych. Ssą do 4 miesięcy, dojrzewają w ciągu 15 miesięcy, ale samodzielność uzyskują już ok. 10 miesiąca.

Tryb życia

Bywają aktywne nocą lub w dzień ,zależnie od obszaru występowania, a ich aktywność zależy od temperatury otoczenia. Przy temperaturze powyżej 10° C odpoczywają.

Ochrona

Niestety, karakale są obiektem intensywnych polowań. Wprawdzie ich futro nie ma wartości handlowej, ale są uważane za szkodniki, ponieważ chętnie zaglądają na farmy.

Ciekawostki

Maksymalna długość życia wynosi 19 lat. Samce i samice żyją osobno. Potrafią się wspinać na drzewa. Karakale to jedne z najszybszych kotów ale nie tak szybkie jak Gepard. Łatwo dają się oswoić. Oswojonych karakali używano do polowań. Jako pierwsi udomowili go Chińczycy albo Egipcjanie. Od Chińczyków nauczyli się tego Hindusi, którzy dawali strój przypominający gazelę. Później sztukę tę przejęli Mongołowie i Persowie. Dziś już z karakalem poluje tylko jeden lud, zamieszkujący południowy Tadżykistan.

Inne nazwy Karakala

- polski: ryś stepowy

- angielski: caracal, desert lynx

- francuski: caracal

- niemiecki: Karakal, Wustenluchs

Jaguar

Jaguar - ssak drapieżny z rodziny kotowatych. Jest największym kotem Ameryki i przedstawicielem rodzaju Panthera. Jest bardzo umięśnionym kotem ze stosunkowo krótkimi, masywnymi kończynami i potężnie zbudowaną klatką piersiową. Ten cętkowany kot jest bardzo podobny do lamparta. Jego zachowanie i cechy siedliska są bliższe tygrysowi.Był czczony przez rdzennych mieszkańców Ameryk, w tym starożytnych Majów i Azteków.

Zasięg występowania i środowisko

Jaguar zamieszkuje tereny trawiaste i tropikalne lasy Ameryki Południowej i Środkowej, pustynie południowej Ameryki Północnej. W 2004 roku zaobserwowano jaguary w Arizonie  Preferuje obszary zasobne w wodę.Jaguary znakomicie pływają. Na otwartych przestrzeniach i w głębi puszczy występują rzadko. Niezwykły wzór sierści doskonale maskuje je wśród plam światła i cienia.

Charakterystyka

Najczęściej spotyka się jaguary o sierści czerwonawo żółtawej. Brzuch, wewnętrzna powierzchnia nóg, podgardle, broda i podbródek są zazwyczaj białe. Jaguar przypomina bardzo lamparta, od którego jednak jest masywniejszy. Posiada także krótszy masywniejszy ogon.Zdarzają się też jaguary ciemniejsze lub zupełnie czarne. Głowa duża okrągła, mocno umięśniona, szczęka niezwykle silna z ostrymi zębami, które mogą łamać kark. Niezwykle zręczne i muskularne ciało i silne nogi z pazurami umożliwiają chodzenie po drzewach bez jakichkolwiek przeszkód. Oprócz tego jest również świetnym pływakiem.

Wielkość

Średnia długość ciała mieści się w granicach 1-1,9 m, licząc od końca pyska do podstawy ogona, ogon ma około 65 cm. Waga u samców może dochodzić do 100 kg. Opisywano też olbrzymie okazy o długości ciała 2,5 m i wadze 131-151 kg.

Tryb życia

Jaguar preferuje samotniczy tryb życia. W ciągu dnia wyleguje się w jaskiniach lub innych zacisznych miejscach.
Samiec patrolując swoje rozległe terytorium oznacza je moczem, informując inne samce o swojej obecności. W okresie godowym dochodzi do walk pomiędzy samcami. Jest zwierzęciem aktywnym w nocy. Tak jak wszystkie inne koty ma zdolność doskonałego widzenia w mroku.

Pokarm i strategia polowania

Pożywienie jaguara stanowią zwykle duże ssaki w razie głodu zjada również drobne ssaki i ptaki, atakuje też krokodyle i żółwie. Często jego łupem padają ryby. Zwierzę niebezpieczne również dla zwierząt hodowlanych. Poluje przede wszystkim na ziemi, najczęściej w nocy. Na krótkich odcinkach jaguar może bardzo szybko biegać. Po zabiciu zwierzęcia ciało przenosi w bezpieczne miejsce. Po zaspokojeniu głodu zakopuje resztki w ziemi. Głodny lub zagrożony może się rzucić na człowieka.

Rozród

Jaguary żyją samotnie. W sierpniu i wrześniu samce poszukują samic, dochodzi wtedy do walk między samcami. Po ok. stu dniach ciąży samica rodzi dwoje lub troje młodych, wyróżniających się jaśniejszym ubarwieniem. Kocięta ważą od 700 do 900 gramów, otwierają oczy po dwóch tygodniach, a mleko ssą przez sześć miesięcy. Młode jaguary oswajają się pozornie bardzo łatwo, zwykle jednak po dwóch lub trzech latach robią się niebezpieczne dla otoczenia, nawet swych wychowawców. W ogrodach zoologicznych jaguary żyją bardzo długo i często się rozmnażają.

Poziom zagrożenia

Zwierzę zagrożone z powodu degradacji środowiska naturalnego oraz kłusownictwa. W Czerwonej księdze IUCN zaliczone do kategorii podwyższonego ryzyka (NT).

Ciekawostki

 Jaguar ma najmocniejszą szczękę wśród wielkich kotów. Jaguar nie boi się wody, potrafi świetnie pływać. Od lamparta można go łatwo odróżnić po tym, że rozetki jaguara mają w środku czarną plamkę. Futro jaguarów jest niezwykle cenne.  Z tego powodu w latach 60 tylko do USA importowano po kilkanaście tysięcy skór rocznie.

Irbis ( Pantera śnieżna )

      Irbis inaczej pantera śnieżna - ssak z rodziny kotowatych.
Nie ryczy tak głośno jak reszta wielkich kotów. Jego dźwięki są podobne do wydawanych prze pumy. Z pumą łączy go także cętkowany deseń futra młodych.

Występowanie

     Żyje w Himalajach i na Wyżynie Tybetańskiej oraz środkowej Azji. Zamieszkuje stepy, lasy i góry do 6 000 m n.p.m. w lecie i ok. 600 m n.p.m. w zimie.

Tryb życia

     Aktywny w ciągu dnia oraz o zmierzchu. Pantera śnieżna należy do samotników. Czasem występuje parami. Jest bardzo czujna i ostrożna.

Pożywienie

     Żywi się koziorożcami, markurami, dzikami, nachurami, tarami i piżmowcami, a także świstakami oraz ptakami. 

Wygląd

      Ma krępe, dość krótkie łapy i długi, gruby ogon. Głowa i tułów mierzą 75-140 cm, ogon 70-100 cm. Irbis waży 35-70 kg. Na biało kremowej lub szarawej na grzbiecie i białej na brzuchu sierści widnieją czarne lub ciemnobrunatne plamy. Długie i gęste futro doskonale kamufluje zwierzę.

Rozród

      Po ciąży trwającej 98-103 dni rodzi się dwoje do pięciu młodych. Z matką przebywają do 1 roku. Dojrzałość płciową osiągają w wieku dwóch lat.  Młode rodzą się w jaskiniach lub szczelinach skalnych, które są wyścielane mchem i sierścią matki.

Ochrona

      Na wolności żyje tylko 4 500-7 000 irbisów, w ogrodach zoologicznych 200. Główne zagrożenia stanowi  lokalny handel futrami tych zwierząt oraz wykorzystywanie ich kości w chińskiej medycynie. Gatunek znajduje się na liście IUCN. Chroni go też CITES. 

Inne

      Żyje w niewoli 16-18 lat. To jeden z najsłabiej poznanych gatunków. Śpi zwinięty w kłębek. Potrafi skakać na odległość do 15 m, przy czym długi ogon służy mu jako ster.

Gepard

Gepard 

          Ssak z rodziny kotowatych rzędu drapieżnych. Polska nazwa "gepard" pochodzi z średniowiecznej łaciny: gattus pardus, co znaczyło "kot-leopard".

Ewolucja

          Wśród wymarłych gatunków są: Acinonyx pardinensis (z pliocenu), znacznie większy niż współczesne gepardy, odkryty w Europie, Indiach i Chinach; Acinonyx intermedius (z okresu środkowego plejstocenu), znaleziony na tym samym obszarze; oraz Miracinonyx inexpectatus, Miracinonyx studeri i Miracinonyx trumani (plejstocen), znalezione w Ameryce Północnej.

Zasięg występowania i siedlisko

           Gepardy zamieszkują Afrykę ale w przeszłości zamieszkiwały Indie i płaskowyż irański. Obecnie prócz południowej Afryki, parków narodowych i rezerwatów, można je spotkać w niewielkich populacjach na południowych obrzeżach Sahary, a także w izolowanej lokalizacji w Iranie. Mały stopień populacji stwarza poważne ryzyko dla szans jej przetrwania. Główne ryzyko stanowią choroby genetyczne i zmiany środowiska, a także zagrożenie ze strony innych drapieżników. Obecnie 95% gepardów ginie nie osiągnąwszy samodzielności. 

 Charakterystyka

        Ciało geparda jest smukłe i muskularne z długimi nogami. Klatka piersiowa jest obszerna, a talia wąska. Ma małą głowę i krótki pysk, wysoko umieszczone oczy, duże nozdrza i małe okrągłe uszy. Jako jedyny z kotowatych nie potrafi chować pazurów. Futro geparda jest w krążki z czarnymi plamkami i czarnymi liniami po bokach pyska. Dorosłe samce ważą przeciętnie 42-65 kg z kolei samice 30-45 kg. Długość ciała wynosi od 112 do 150 cm. Samce są przeważnie większe niż samice. Gepard poluje polegając na swoim wzroku i szybkości, niż z ukrycia. Jest najszybszym zwierzęciem lądowym i na krótkich dystansach może osiągnąć prędkość do 120 km/h. Gepardy są jedynymi wielkimi kotami, które nie ryczą a wydają inne ciekawsze dźwięki. Potrafią ćwierkać, szczekać, syczeć, mruczeć, miauczeć i rechotać.

Rozmnażanie i życie społeczne

        Samice rodzą od 3 do 5 młodych po ciąży trwającej od 90 do 95 dni. Młode ważą po urodzeniu od 150 do 300 g. Od matki odłączają się między 13 a 20 miesiącem życia. Gepard może żyć ponad 20 lat. Dorosłe samice nie mają swoich terytoriów i unikają się wzajemnie. Samce czasami tworzą małe grupy, zwłaszcza jeśli pochodzą z tego samego miotu.

Polowanie i pokarm

         Gepardy są drapieżnikami, jedzą głównie małe ssaki, takie jak gazele, młode gnu i zające. Po podejściu do ofiary na dystans około 10 m rozpoczyna się pościg. Polowanie zazwyczaj kończy się w ciągu niecałej minuty. Jeśli gepardowi nie uda się szybko złapać zdobyczy, woli poczekać na inną okazję niż marnować energię. Gepard jest drapieżnikiem prowadzącym dzienny tryb życia. Poluje zazwyczaj z samego rana albo późnym wieczorem.

Znaczenie dla człowieka

       Futro geparda dawniej uznawane było za symbol wysokiego statusu społecznego. Obecnie ekonomiczne znaczenie geparda wynika z turystyki; koty te można także znaleźć w ogrodach zoologicznych. Ponieważ gepardy są dużo mniej agresywne niż inne wielkie koty, młode są czasami sprzedawane jako zwierzęta domowe. Jest to nielegalne, ponieważ międzynarodowe konwencje zabraniają hodowli dzikich zwierząt lub gatunków zagrożonych wyginięciem.

Na gepardy w przeszłości polowano, ponieważ wielu rolników uważało, że stanowią zagrożenie dla zwierząt hodowlanych. Gdy zagrożenie gatunku osiągnęło szczyt, rozpoczęto różne kampanie edukacyjne dla farmerów, mające na celu zachęcenie ich do większej tolerancji dla tych zwierząt.

Witam !

Witam Kochani :*

             Blog koci-swiat-kocie-marzenia.blogspot.com będzie miał na celu przedstawienie wam różnych, ciekawych a zarazem fascynujących rzeczy czy zdarzeń związanych z kotami domowymi jak i kotami dzikimi. Poznacie wiele ras kotów, ich pielęgnacje oraz opowiem wam pokrótce o potrzebach tych milusich i pięknych zwierzaków. Mianowicie przedstawię potrzebne rzeczy, które są praktyczne dla milusińskich. Ukażę tych sprzętów wady oraz zalety. Na stronie znajdziecie także różne nie tylko związane z podstawą bytu kotka ale także coś w stylu zabawnego żartu ( kawały z udziałem kota czy zdjęcia dla poprawy humoru). Jak wspomniałam koty łatwo się przystosowują do otoczenia, nie są konfliktowe potrafią żyć z drugim zwierzęciem (nawet z psem) w zgodzie.
             Uraczę Was Moi Drodzy wiadomościami dotyczącymi dzikich kotów oraz scharakteryzuję je po kolei. Przekażę dużo świeżych informacji, nierozwiązanych zagadkami. Mam nadzieję, że moja strona internetowa wielu osobom, które chcą posiadać kota w domu się przyda. Postaram się aby tak było :) Pozdrawiam :*